Wat je ouders nu aan het doen zijn? Geen idee. Dat maakt voor nu ook even niet uit, want ik ben bij jou. Ik ben blij dat ik dat voor je kan doen. Er gewoon even voor je kan zijn wanneer je dit nodig hebt. Ook dat is onderdeel van mijn werk als jeugdreclasseerder.

Jij hebt vandaag een best spannende afspraak. Je gaat terug voor controle naar het ziekenhuis. Ongeveer een half jaar geleden heb jij wat heftigs meegemaakt. Er is jou pijn en verdriet aangedaan, helaas door iemand die je kent. Die je vertrouwde omdat je een relatie met hem had. Al vaker heb je heftige momenten in die relatie gehad, waarbij je met regelmaat gezien werd met blauwe plekken en veel verdriet. Maar deze keer was de druppel. Je hebt aangifte gedaan. Daarna volgden veel angstige momenten. Je kreeg een top tot teen onderzoek, zoals ze dat noemen. Je werd volledig onderzocht op interne en externe schade aan je lichaam. Maar de fysieke pijn is nog niet het ergste.

Spannend

Sinds het gebeurd is, ervaar je heel veel spanningen en herbelevingen. Je bent bang ‘s nachts je ogen dicht te doen. Je bent bang voor de gevolgen, en om hem ooit weer tegen te komen.

Vandaag dus die afspraak waar je het er weer over moet hebben met de arts. Je weet eigenlijk niet zo goed wat je te wachten staat en dat maakt het extra spannend. Je vader en je moeder konden niet mee, je weet eigenlijk niet waarom. Dat vind je jammer, want dit soort dingen doe je het liefste met hen. De afspraak valt op vrijdag, mijn vrije dag, maar aangezien je niemand had om mee te gaan en je mij als jouw jeugdreclasseerder best ok vindt, stel ik voor dat ik mee ga.

Er zijn

In de auto kletsen we wat. Eenmaal in het ziekenhuis laat je duidelijk horen dat je het er eng vindt en dat je spanning voelt. Bij mij loopt er een rilling over mijn rug. Ik vraag wat ik voor je kan doen, naast die kop koffie die we halen. Of ik meega naar binnen en of ik je hand vast wil houden? Dus dat is wat ik doe. Ik ben dáár waar ik op dat moment iets kan betekenen voor jou. Na afloop mail ik je ouders met hoe stoer jij bent! En dat alles gelukkig goed is gegaan.

Het is soms makkelijk om te vergeten dat deze jongeren ook heftige dingen hebben meegemaakt omdat ze iets hebben gedaan wat strafbaar is, of verdacht worden van een strafbaar feit. Maar vaak is dat één van de redenen waardoor ik betrokken raak. Dan is het van belang dat ik een goede relatie met de jongere opbouw en ook ouders kan ondersteunen waar nodig. Zelfs wanneer ik diezelfde ouders soms boos zou willen opbellen om te vertellen dat hun kind hen nodig heeft.

Uiteindelijk is het voor mij het belangrijkst dat we met elkaar weer positief naar de toekomst kunnen kijken. En af en toe helpt het dan het beste om er gewoon even te zijn op het moment dat dit nodig is.