Samen is beter dan alleen!
Ik draag mijn collega’s op handen, zou nooit meer andere collega’s willen, en kan echt mezelf zijn in het team. Maar wat voor invloed de samenwerking met mijn collega’s op mijn werkplezier had, realiseerde ik mij pas toen het even minder lekker ging…
Kun jij er gewoon even zijn voor mij?
Wat je ouders nu aan het doen zijn? Geen idee. Dat maakt voor nu ook even niet uit, want ik ben bij jou. Ik ben blij dat ik dat voor je kan doen. Er gewoon even voor je kan zijn wanneer je dit nodig hebt. Ook dat is onderdeel van mijn werk als jeugdreclasseerder.
Zien ze mij wel als mens?
Soms, als ik naar huis rijd en mijn werkdag overzie, vraag ik me af: zien mensen mij wel als mens? Als jeugdbeschermer sta ik er voor de kinderen. Kinderen die het niet zo getroffen hebben in het leven, kinderen die zelf niet kunnen benoemen wat zij nodig hebben en kinderen van liefdevolle ouders, die om wat voor redenen dan ook overweldigd zijn door het opvoederschap en die het daardoor niet altijd lukt om goede keuzes te maken. Daarnaast ben ik er voor ouders, om samen te werken, samen een weg te vinden voor de beste toekomst voor hun kind. Maar mijn goede bedoelingen, als jeugdbeschermer en als mens, worden soms over het hoofd gezien.